Dossier Korea 2008

Zojuist heb ik een nieuwe tag geopend op mijn weblog: Korea.

Je kunt met één klik alle berichten uit dit dossier vinden als je het volgende adres noteert:
http://www.daepunt.com/tag/korea

Als je weet wat een RSS-feed is, dan kun je wellicht met onderstaande RSS-feed uit de voeten:
http://www.daepunt.com/tag/korea/feed

In dit dossier zal ik proberen regelmatig iets te schrijven over de reis naar Korea, die ik samen met mijn vader Kees ga maken. Tijdens deze reis zal ik o.a. mijn biologische vader voor de eerste keer ontmoeten!

Op het moment dat ik dit schrijf, is het 12:00 en zit ik thuis, in afwachting van de wasdroger voor de laatste kleding die ik mee wil nemen.
Het is vandaag koninginnedag en ik heb voor de aardigheid een oranje polo aangetrokken. Niet omdat ik zo van ons koningshuis hou, maar omdat ik het leuk vind om met een oranje polo in het vliegtuig naar Korea te zitten.
Er flitsen allerlei gedachten door mij heen. Ben ik nou meer Nederlander of Koreaan? Het mooie van Nederland is dat ik daar nog nooit diep over heb hoeven nadenken. Ik kan het mij veroorloven om gewoon “voor de gein” een oranje polo aan te trekken, zonder daarmee een statement te maken. Je kunt voor het koningshuis zijn of ertegen, maar met koninginnedag moet je niet zeuren en gewoon lekker oubollig meedoen! Het moet trouwens niet, maar het mag wel.

Ik vind het fijn dat ik nog nooit heb hoeven nadenken over de loyaliteit voor mijn vaderland en als ik er iets over te zeggen heb, dan houden we dat lekker zo. Niet omdat ik voor of tegen Nederland ben, maar omdat het nog nooit iets heeft uitgemaakt in Nederland en daarin verschilt Nederland van bijvoorbeeld het Midden-Oosten of, voor mijn part, Noord-/Zuid-Korea. Ik hoop dat we de politiek vrij kunnen houden van allerlei extreme ideeën, hoewel het inburgeren, dat suggereert dat er een soort model-Nederlander bestaat, mij niet positief stemt. Maar goed. Ik dwaal af…

Afgelopen maandag heb ik kado’s gekocht voor de familie in Korea. Voor mijn Koreaanse broer Kuk, onze goede vrienden Sergey en Park, zonder wie de contacten met Korea er nooit waren gekomen en natuurlijk voor mijn Koreaanse vader, waarvan ik het nog steeds raar vind om hem vader te noemen. Hij heeft immers weinig met mijn opvoeding te maken gehad en toch voel ik dat we op een of andere manier verbonden zijn. Als ik spreek van “mijn biologische vader”, dan moet ik altijd aan biologisch vlees denken. Ik moet nog maar eens goed nadenken hoe ik de man zal noemen.
Tijdens het kopen van de kado’s kwam ik erachter hoe raar het is om iets moois te kopen voor iemand die wel bijzonder is voor je, maar die je totaal niet kent.

Dat gevoel heeft me wel nieuwsgieriger gemaakt. Tijdens de laatste dagen voor vertrek heb ik me voornamelijk met het afronden van allerlei werkgerelateerde dingen beziggehouden en ik merk dat ik langzaamaan tijd en gelegenheid heb om over dit soort dingen na te denken.

Ha! De droger is klaar. Ik ga mijn tas verder inpakken.

Powercast – Technology Overview

Ja hoor.
Ik heb ooit weleens iets gehoord van een soort inductie-achtige muismat, waarop je je mobiele telefoon kon leggen, die dan werd opgeladen.
Het kan nog een stapje gekker: Het schijnt mogelijk te zijn om je telefoon, gehoorapparaat of laptop draadloos te voorzien van elektriciteit; door de lucht, dus!

Lees op de onderstaande link hoe het werkt. Bookmark deze pagina, mensen. Van Powercast gaan we nog een hoop horen…

Powercast – Technology Overview