Nest: De slimme thermostaat

No photos

Na jarenlang de E-Thermostaat van Essent te hebben gebruikt, wilde ik weer een stapje verder. Vorig jaar ben ik overgestapt naar Eneco, die hun slimme thermostaat Toon aanboden bij een overstap. Het was moeilijk om vooraf technische informatie te vinden, dus moest ik de sprong in het diepe wel wagen. Om Toon te kunnen gebruiken, moet je slimme meters hebben. Die slimme meters krijgt (op termijn) iedereen in Nederland, alleen als je ze eerder wilt dan de nationale planning, moet je betalen.
Omdat mijn slimme meters een vereiste waren voor Toon, betaalde Eneco de mijne.

Natuurlijk werden die slimme meters niet door Eneco zelf geleverd, maar door Liander, de netbeheerder. Het duurde even voordat ik een afspraak met Liander had (nadat ik eerst weken heb lopen emmeren om mijn Nest besteld te krijgen bij Eneco – ik was al eerder klant geweest en dat was een probleem!). Toen de monteur van Liander kwam voor de slimme meters, ontdekte hij dat de energiemeter in mijn meterkast zit, maar mijn gasmeter zit om de hoek, buiten mijn appartement, in de centrale entree. De monteur deed tien grote stappen vooruit en vervolgens vijf grote stappen naar links (vijftien stappen – vijftien meter) en schatte dat de afstand tussen mijn stroom- en gasmeter wel meer dan maximale vijftien meter moest bedragen (?). Natuurlijk, maar tevergeefs heb ik nog geprobeerd hem de stelling van Pythagoras bij te brengen 10^2 + 5^2 = iets meer dan 11 meter, maar het ging er bij hem niet in.

De monteur van Liander weigerde mijn slimme meters te installeren, dus kreeg ik ook geen Toon. Gelukkig hoorde ik kort daarna dat Essent (mijn oude leverancier – ik had dan weliswaar geen Toon, maar zat nu wel bij Eneco) de Nest-thermostaat leverde aan oude en nieuwe klanten.

Gelukkig had ik geen contact genomen bij Eneco (ik voelde de bui al hangen), dus was ik vrij om terug te gaan naar Essent. Ik koos voor de driejaarsvariant en betaalde EUR 49 voor mijn Nest (bij vijf jaar was-ie gratis), plus de verplichte EUR 79 voor de installatie door de monteur, wat overigens een goede investering is. Die monteur heeft er veel verstand van en hij stelde zelfs mijn CV-ketel bij van 95 graden naar 75 graden, omdat warmer toch niet zoveel zin had. Na een uurtje installatie had ik een gloednieuwe Nest-thermostaat aan de muur hangen!

Als eerste heb ik een basisprogramma in mijn thermostaat geprogrammeerd. Hij leert weliswaar automatisch, maar ik vind het evengoed fijn om de eerste paar dagen wakker te worden met een aangename temperatuur in huis – zo’n onregelmatig leven heb ik ook weer niet! Het idee is overigens dat Nest je totale levensritme zelf kan herkennen, dus als je de gok wilt wagen, hoef je hem natuurlijk helemaal niet te programmeren!

Hij ziet er prachtig uit. De interface voelt natuurlijk aan en bovendien toonde de Nest dat ik de volgende avond een nieuwe versie van de software zou ontvangen.

FAST FORWARD

Na twee weken meldt de Nest dat hij zijn leerperiode erop heeft zitten. De bewegingssensor registreert automatisch wanneer ik thuis ben (en het dus aangenaam warm moet zijn) en wanneer ik weg ben (en de verwarming dus niet hoeft te loeien). Af en toe als ik thuiskom, zie ik een melding met hoeveel energie de Auto-Away heeft bespaard door de CV uit te schakelen. Zelfs als je “per ongeluk” eventjes thuis bent, snapt Nest dat je huis niet onmiddellijk opgewarmd hoeft te worden. Prachtig!

FAST FORWARD

Na een aantal maanden ontdek ik per ongeluk dat de Fitbit-stappenteller die overdag mijn stappen registreert en ’s nachts mijn slaap registreert, kan zien wanneer ik ga slapen en wanneer ik wakker word en middels IFTTT de CV kan in-/uitschakelen! Dat begint erop te lijken!

Korea 2015 – Dag 14

We staan rustig op voor de laatste dag. Vervolgens brunchen we lekker buiten de deur met soep en niet-bewegende inktvis. Daarna gaan we op boodschappenjacht! Ik voel me ondertussen Koreaans ambassadeur en ik kan de verleiding niet weerstaan om een verwarmde WC-bril te kopen voor in Nederland. Het is moeilijk kiezen en helaas zijn de modellen met warme lucht enkel leverbaar in combinatie met thuisbezorging. Dan hadden we zo’n bril een paar dagen geleden moeten bestellen en laten bezorgen bij Sergey en Jae thuis, waarna ik hem had kunnen meenemen. Ik besluit een bidet-bril te kopen zonder warme lucht en met enkel warm water en verwarmde bril. Het wordt alleen nog even een toer om mijn toilet thuis te voorzien van een stopcontact. Het aansluiten op de waterleiding moet zonder problemen lukken. Het is de Magic BID-5215N geworden!

Hier zie je hoe hij werkt:

Na de boodschappen is het inpakken geblazen. Wonderwel pas alles in mijn twee koffers. Ik heb alleen twee extra dozen: een pratende WC-bril en een rijstkoker voor tien personen!

Onderweg naar het vliegveld stoppen we om even iets te eten. Als Laatste Avondmaal belanden we dan uiteindelijk toch bij het restaurant, dat Sergey mij al eerder wilde laten zien. Bij binnenkomst schuiven we aan een lege tafel en binnen twee minuten wordt er een blad vol schoteltjes en schaaltjes over onze tafel heengeschoven! Het is een feest van kleur, geur en natuurlijk heerlijk eten!

Bij het inchecken op het vliegveld willen alle grondstewardessen Gunhee graag aaien. Mijn twee koffers gaan zonder morren op de band en voor mijn twee dozen krijgen we een tip van de grondstewardess: als ik de twee dozen kan samenvoegen tot één grote doos, kost de extra doos me “slechts” USD 200. Als ik twee losse dozen incheck, kost het USD 300. 200 meter verderop laat ik door een vakman mijn twee dozen verpakken tot één grote doos. Het inpakken is een prachtig gezicht. Gewapend met een stanleymes zie ik een Koreaanse vakman binnen twee snelle minuten mijn twee dozen verpakken tot een enkele, superslanke, op maat gemaakte, efficiënte doos. Kosten: KRW 15.000
Het verpakkingsproces is fascinerend. Helaas mag ik de vakman van Sergey geen fooi geven – dat is in Korea hoogst ongebruikelijk en wordt niet op prijs gesteld.

Voor USD 200 check ik de enkele losse doos (verpakkingskosten: USD 15) in bij Odd Size Baggage en ga ik door de paspoortcontrole. Ik draai me nog een keer om, om nog een laatste blik op mijn twee Koreaanse broeders te werpen. Tot ziens, lieve vrienden! Het waren twee geweldige weken. Hopelijk zien we elkaar snel weer, in Nederland of in Korea!