Vintage vuilnisbak

Ikea heeft een slogan, dat design het mooist is als veel mensen ervan kunnen genieten. Uiteraard ben ik het daar mee eens! Van goed design word ik heel blij. En van slecht design word ik verdrietig.

Toen ik door omstandigheden toe was aan een nieuwe vuilnisbak, ben ik op onderzoek uitgegaan. Ik had eigenlijk nooit zo goed nagedacht over vuilnisbakken en al helemaal niet over hun ontwerp. Het was mij wel al opgevallen, dat veel van de moderne vuilnisbakken glimmen, voetpedalen hebben en dat ze smal en hoog zijn. Zo smal, soms, dat je zelfs voor een bananenschil nog goed je best moet doen om hem in de bak te laten landen. Als je graag kookt, net als ik, heb je je vuilnisbak vaak nodig en wil je dat hij zo comfortabel mogelijk is in gebruik.

Zo’n voetpedaal vind ik maar niets. Meestal is het deksel zwaarder dan het pedaal en moet je veel kracht zetten met je voet, wat al een heel gebalanceer is, terwijl je eigenlijk van plan was om iets met je handen weg te gooien. Bovendien zit er altijd een vertraging tussen het intrappen van je pedaal en het openen van je deksel. Je trapt omlaag en het deksel komt omhoog. Wat een gedoe!

Wij hadden vroeger (1970-1980) een knaloranje vuilnisbak in de keuken. Hij was rond en er zat een zwart deksel op, ik weet het nog goed! Ik weet zelfs nog hoe het deksel klonk als het dichtviel. De vuilnisbak rook precies zoals de vuilniszakken nog steeds ruiken (die van Komo) als je ze uitpakt. Als ik mij goed herinner, had de oranje vuilnisbak in mijn ouderlijk huis geen bodem. Als de zak vol was, kon je de “huls” omhoog trekken en dan bleef de zak staan, zodat je die eenvoudig kon afvoeren. Dat was handig.

De nieuwe bakken hebben vaak een binnenbak, waar de zak in zit. Die binnenbak wordt zwaarder naarmate er meer vuilnis in de zak komt. Als je die binnenbak omhoog moet tillen, sta je dus te trekken aan je vuilnis. Dat hoef je niet te accepteren. Dat lijkt mij een ontwerpfout. Zo’n vuilnisbak wil ik niet.

Bodem
Als je ooit een lekkende vuilniszak hebt gehad en de keukenvloer nadien hebt gedweild, wil je zeker een bodem in je vuilnisbak. Ik in ieder geval wel!

Deksel
Ook een deksel bovenop dat je gewoon omhoog kunt openklappen en open kunt laten staan. Er zijn bakken met deurtjes die naar binnen toe neerklappen en als je daar iets van voedingsresten in wilt wurmen, dan moet je oppassen dat je ze tussen de deurtjes door laat vallen, anders worden de deurtjes vies. Vaak wrikte ik dan met het bord zo half schuin die deurtjes open en probeerde ik als een lenige acrobaat mijn voedselrestjes ertussendoor te laten verdwijnen in de afvalzak. Op kantoor hebben we zo’n bak. Als je een vol koffiefilter wilt weggooien, moet je met je hand de deurtjes uiteen houden en proberen je volle koffiefilter er tussendoor te mikken. Da’s onhandig. Zo’n vuilnisbak wil ik zeker niet! Ook losse deksels, die je eerst moet afnemen en dan ergens wegleggen, wil ik niet. Er bestaan deksels die je eerst moet indrukken, waarna ze losklikken en het deksel omhoog komt. Meestal zijn de openingen van die vuilnisbakken te klein, waardoor je grotere borden of pannen meestal niet goed kunt legen zonder je keukenvloer en/of vuilnisbak onder te kliederen. Ook gaat de klik vaak stuk. Als je die vuilnisbakken tweedehands op internet vindt, staat er vaak bij dat de klik het niet meer doet. Ook rommel, dus. Over batterijen, sensoren en knopjes op vuilnisbakken zwijg ik maar.

Kegelvormig
Als de vuilnisbak aan de onderkant breder is dan aan de bovenkant, dan kun je hem optillen als je vuilniszak vol is. Da’s handig, want zo’n plastic huls weegt minder dan een volle vuilniszak. Er bestaan lelijke bakken die overdreven breed zijn van onderen, maar dat is nergens voor nodig.

Die nieuwe merken vind ik maar niets. Simply Human, Brabantia en zelfs de nieuwe designs van Curver vind ik niets. Ik ben het hele internet afgeweest, maar ik loop telkens tegen dezelfde problemen aan.

Mijn vintage vuilnisbak
Toen kwam ik per ongeluk een partij van een oud model Curver tegen op internet. Wat denk je? Al mijn wensen in een keer vervuld! Er past maar liefst 60 liter in. Deze vintage vuilnisbak heeft enkel voordelen. De kleuruitvoering bruin/beige is een bonus om mij te herinneren aan vroeger, toen er nog oog was voor goed design van vuilnisbakken!

Hij bestaat uit drie onderdelen van “zacht” plastic, dat niet knarst, breekt of herrie maakt als het deksel dichtvalt. Het deksel klap je op met een hand en blijft gewoon openstaan totdat je het dicht doet. Lekker ongecompliceerd. Het is los afneembaar en de opening groot genoeg voor zelfs mijn grootste borden en pannen. Fijn!

De “huls” is licht conisch gevormd. Als ik daar een normale vuilniszak in doe, dan past-ie gewoon, zonder dat de zak scheurt en zonder dat ik hem ergens tussen moet friemelen. Ik sla de zak aan de bovenkant om de huls en vergrendel hem door het deksel eroverheen te laten glijden. Hij is heel subtiel nét iets breder van onderen, zonder dat het opvalt. Als je op een voetlengte van mijn vuilnisbak af staat, lijkt hij door het perspectief evenwijdig te lopen. Mooi design! Ik hou ervan.

Geniaal ontwerp is de bodem. De bodem is los, maar past precies onderin de huls. Dat betekent dat je vuilniszak niet los op je keukenvloer staat en dus niet kan doorlekken. Maar omdat de bodem los is, kun je de huls omhoog tillen en blijft de zak met daaronder de bodem staan. Zo hoef je nooit je volle vuilniszak boven de bak uit te tillen. De bodem is hol en kan genoeg vocht van een licht lekkende vuilniszak opvangen. Als je enkel de bodem wilt schoonmaken, hoef je dus niet met de hele bak aan de haal.

Wat een prachtig design! En hij is zeker al dertig jaar oud. Over duurzaam gesproken! En dat voor een plastic vuilnisbak. Als Curver slim is, gaan ze hem opnieuw uitbrengen!