Dag 7: Lucy’s eerste week zit er op #hombot4sixweeks

Ik heb de mouwen van onze bank opgestroopt. Daar blijkt ze precies onderdoor te kunnen! Jammer dat ze niet onder de fauteuil door kan. Ook heb ik inmiddels alle stroomsnoeren opgebonden, zodat Lucy er geen last van heeft.

Lucy’s eerste week zit erop! Tijdens deze eerste week hebben we voornamelijk gekeken naar haar voor de hand liggende stofzuigeigenschappen. Als ik ons appartement een klein beetje voorbereid (stof van de bank een beetje oprollen, losse meubels aan de kant of juist middenin de kamer, deuren open) dan kan Lucy eigenlijk best een groot deel van ons appartement stofzuigen. De andere vertrekken kan, maar dan moet ik haar daar naartoe tillen en nadien weer weghalen. Dan is met de hand zuigen net zoveel moeite.

Ik merk dat het best een makkelijke gewoonte is om voor vertrek Lucy even aan te zetten. Als ik thuiskom, kan ik aan kleine dingetjes zien dat ze haar werk heeft gedaan. Natuurlijk is ons appartement keurig schoon en dat voelt goed!

Waar ik de eerste week bewust geen handleiding heb willen lezen, ga ik dat na de eerste week wel doen. Ik heb uitgedokterd dat er Open Source software bestaat voor de Hom-Bot en ik ben heel benieuwd wat daarmee mogelijk wordt. Verder vraag ik me af of ik de maximale hoogte kan instellen die Lucy wil overbruggen. De enorme wielen aan haar onderkant moeten dat makkelijk aankunnen. Ons appartement heeft geen trappen en Lucy kan maximaal een paar centimeter vallen/klimmen. Hopelijk kan ik met een eenvoudige aanpassing haar het hele appartement laten stofzuigen. Dat zou haar waarde aanzienlijk vergroten!

Helaas is Lucy’s afstandsbediening niet meegeleverd in ons testpakket. Ik hoop dat we die nog krijgen nageleverd. Ik ben vooral benieuwd of daar nog meer knoppen op zitten dan op Lucy zelf. Ik zou het prettig vinden haar op vaste tijden een vaste ronde te laten doen. Ook heb ik gemerkt dat de twee standen die Lucy kent (Zig-Zag Mode en Cell-By-Cell Mode) goed zijn om af te wisselen. Op die manier stofzuigt ze in andere patronen en wat ze de ene keer niet meepakt, komt ze de andere keer wel tegen. Bij Turbo Mode draaien de borstels sneller rond en heb ik het idee dat Lucy ook meer stof meepakt. Da’s prima!

Het zou mooi zijn als Lucy automatisch de ene dag Zig-Zag Mode en de andere dag Cell-By-Cell Mode zou kunnen stofzuigen. Dan is het ook belangrijk dat haar ingebouwde klok op tijd loopt. Die staat momenteel nog steeds verkeerd en ik heb nog niet ontdekt hoe deze in te stellen is. Ik moet bekennen dat ik ook nog niet echt heb geprobeerd. Natuurlijk willen we ook altijd Turbo Mode aan, maar dat kan helaas alleen per stofzuigbeurt.

Bij aanvang van iedere ronde adviseert Lucy: “Please empty dust bin after completed”. Dat heb ik dus niet gedaan en vandaag leeg ik alle stof van de afgelopen week. Het is te veel om netjes in de vuilnisbak te gooien, dus roepen we de hulp in van onze trouwe huisvriend Mister Dyson, die overigens de helft kost van Lucy. Hij weet wel raad met Lucy’s stof. Het is trouwens jammer dat Lucy’s relatief kleine stofreservoir niet met 1 hand te openen is.

Ook vind ik dat Lucy eigenlijk zou moeten zeggen: “Please empty my dust bin after completion”, of nog beter: “My dust bin is full. Could you please empty it?” en dan natuurlijk alleen als haar reservoir vol is. Zouden we met Open Source software haar stem en haar uitspraken kunnen wijzigen? Ik ben heel benieuwd…

No photos

Dag 6: Gevangen achter de voordeur! #hombot4sixweeks

Toen ik vanavond toen ik thuiskwam, klemde de voordeur. Heel voorzichtig manoeuvreerde ik mijzelf langs de deur en de muur naar binnen.
Blijkbaar was Lucy de deurmat opgereden, maar kon ze niet meer af. Ze lag stil achter de voordeur en haar lichtjes waren gedoofd. Ik heb haar naar de oplader getild en ze kwam weer op adem.
Na ongeveer 20 minuten sloeg ze vanzelf weer aan. Ze had voldoende energie en ze was nog niet klaar, meldde ze!
Da’s wel weer slim 🙂

Later had Lucy nog een kleine aanvaring met een zak sushirijst in de keuken. Het plastic tasje van de rijst was helemaal om haar schoonmaakkwastje gedraaid en ze riep om hulp. Lucy houdt niet van plastic tasjes en van badkamerkleedjes.

No photos

Dag 2: Problemen! #hombot4sixweeks

Voordat Jae vanmorgen naar school ging, zette hij gauw Lucy nog even aan.
Bij thuiskomst zit ze verstrikt in het stroomsnoer van onze Ikea-lamp! Ik film hoe ze zich strijdlustig probeert te bevrijden. Het lukt niet, dus help ik haar. Ik knoop het stroomsnoer van de Ikea-lamp op, zodat het van de grond is. Hetzelfde doe ik met het snoer van Lucy’s eigen laadstation.

De woonkamer en de slaapkamer kent ze inmiddels op haar duimpje, maar ze heeft hoogtevrees en durft niet naar de badkamer, Jae’s kamer en de WC. Voorzichtig rijdt ze op de drempel af, gaat er een paar centimeter overheen en schrikt snel terug. Het drempeltje naar beneden is een paar centimeter en dat is te veel voor haar.

Als een schildpad til ik haar onze badkamer in. “Mijn wielen raken de grond niet, schreeuwt ze in paniekerig Engels”. Ik merk dat ze moeite heeft met het houten Ikea-krukje in de badkamer. Verder heeft ze een hekel aan de Fitbit-weegschaal in de badkamer, die ze streng de hoek in duwt. Ook houdt ze niet van het badkamerkleedje op de grond.

De voordeurmat wil ze niet op vanwege het hoogteverschilletje. Als ik haar op de deurmat til komt ze er vervolgens niet vanaf vanwege de klim. Ik maak van een verhuisdoos een provisorische op-/afritje, maar ze wil er niet aan. Natuurlijk wil ik mijn appartement zo min mogelijk aanpassen aan Lucy. Aan de andere kant vind ik het lastig om haar met de hand naar elk vertrek te escorteren. Misschien vind ik daar nog een makkelijke oplossing voor. Stiekem hoop ik dat ik haar maximale hoogteverschil kan instellen. Ze beschikt over een ingenieuze wielen, waarmee ze best een drempeltje zou kunnen pakken.

Op mijn sokken breng ik haar naar de woonkamer. Daar gooit ze onze klapstoelen om en het doet best pijn als ze over mijn tenen rijdt. Au!

Ik laat haar wat rondzuigen en ik merk dat ze in een lus zit. Ze blijft telkens hetzelfde rondje rijden en gaat niet automatisch naar haar laadstation, zoals ze eerder deed. Ik zet haar uit en druk op de Home-knop. Dat gaat gelukkig goed. Ga maar lekker slapen, Lucy! Het is een zware dag geweest.

No photos

Dag 1: Kennismaking met Lucy #hombot4sixweeks

Een maand geleden zagen Jae en ik de Hom-Bot van LG tijdens de derde #BrightDay in Amsterdam. Vandaag ben ik gebeld door kantoor, dat ons testexemplaar is aangekomen! We zijn superenthousiast!!!
Ons testexemplaar heeft als modelnummer VHOMBOT3. Dat bekt niet zo lekker. Ook heb ik al een tijdje mijn twijfels bij de naam Hom-Bot. Dat is natuurlijk afgeleid van “Home”, maar het doet met denken aan “Hom of Kuit”. Het doet ook een beetje denken aan het Franse woord “Homme”, wat “man” betekent.

We besluiten onze nieuwe huisgenoot een vrouwelijke naam te geven. LG staat voor Lucky Goldstar. We noemen haar daarom Lucy. We mogen Lucy zes weken testen van LG. Ze heeft een winkelwaarde van EUR 500. De hashtag #hombot4sixweeks heb ik zelf bedacht. Met deze hashtag kun je mijn blog posts en foto-/videomateriaal makkelijk terugvinden.

In de doos treffen we Lucy, haar laadstation en een handleiding in Engels, Frans, Nederlands en Duits. Het Nederlandse deel bestaat uit 40 pagina’s. Mijn iPhone van EUR 1.000 heeft geen handleiding en ik besluit Lucy’s handleiding daarom zo lang mogelijk te negeren. Eens kijken of we haar op intuïtie aan de praat krijgen. Het valt me op dat Lucy geen afstandsbediening heeft. Het exemplaar dat Jae tijdens #BrightDay testte had wel een afstandsbediening. Gelukkig heeft Lucy aan de bovenkant een Start/Stop-knop en een Home-knop. Dat spreekt voor zich.

Ze heeft een lege batterij, dus plaatsen we haar op de lader. Jae vraagt waarom ze Engels spreekt. Dat vinden we wel jammer. Ook valt me op dat ze over een klok beschikt, die niet goed staat. Mijn gevoel zegt dat ze best op Koreaanse tijd zou kunnen staan.

Omdat we ongeduldig zijn, drukken we na een paar minuten opladen op de Start/Stop-knop. Lucy maakt een klein ritje door onze woonkamer. Na een paar meter zegt ze in het Engels dat ze een beetje moe is en snel begeeft ze zich naar haar laadstation. Ik film korte stukjes en maak een paar foto’s.

Tijdens het terugrijden naar het laadstation valt me op dat het laadstation erg licht is (weinig weegt). Als Lucy tegen het laadstation aanrijdt, schuift het tegen de muur. Zelfs al het laadstation door Lucy tegen de muur is aangedrukt, schuift het nog naar links en naar rechts over onze gladde houten vloer. Voor mijn gevoel zou dat laadstation verzwaard moeten zijn, zodat het robuuster aanvoelt en minder heen en weer kan worden geschoven door Lucy, die aanmerkelijk meer weegt dan het laadstation.

No photos