Ingress – Kom mee naar buiten, allemaal!

Toen ik in februari begon aan Ingress, de location based augmented reality game van Google, wist ik niet precies waar ik in stapte.
Ons bedrijf doet veel met Google en het leek mij leuk om de Google-diensten, die ik allemaal min of meer wel kende, eens vanuit een ander perspectief te zien. Vanuit speloogpunt.
Ingress verkeert momenteel in gesloten bètafase. Bètafase betekent dat er nog veel wordt gesleuteld aan het spel en dat er regelmatig dingen veranderen. Gesloten betekent dat je enkel kunt deelnemen als je een uitnodiging (invite) krijgt van iemand die het al speelt. Je zou Ingress “Landjeprik 2.0” kunnen noemen. Het combineert low tech met high tech. Je kunt het enkel spelen met Android (telefoons of tablets) en je moet ervoor op pad. De deur uit, dus. Leuk als je voor je werk vaak langs de weg zit.

Doel van het spel is om portals te veroveren (en linken – te verbinden), die je enkel door je Android-apparaat kunt zien. Een portal kan een monument, kunstobject of andere publiek toegankelijke landmark zijn. Er is heel veel geschreven over Ingress (vooral in het Engels), dus noem ik enkel de minder opvallende zaken:

  1. Beweging. Zoals het een goede kantoortijger betaamt, kan ik best wat meer beweging gebruiken. Bewustwording is het halve werk. Ik heb daarom dagelijks een stappenteller in mijn broekzak zitten, die bijhoudt hoeveel stappen ik loop en hoeveel trappen ik beklim. Het standaarddoel is 10.000 stappen per dag en tijdens een normale werkdag kom ik daar in de verste verte niet aan (gemiddeld 3.000-4.000 stappen voor een gewone kantoordag). Als ik een avondje op pad ga voor Ingress, dan kom ik met gemiddeld 15.000 stappen thuis. Tijdens de eerste dag van de CeBIT ben ik na de beurs nog even Hannover in gegaan om portals te hacken in de stad. Die dag had ik 23.000 stappen!
  2. Contact. Afgelopen zondag heb ik na een rondje Ingress voor het eerst buiten werktijd een kop koffie gedronken met een technische collega. Ik werk al bijna acht jaar met hem en het was hartstikke leuk om samen op pad te zijn! Volgens mij vond hij het ook leuk. Ik merk dat er meer spelers zijn, van wie ik vermoed dat ze normaal niet zo vaak buiten komen. Vorige week maandag hebben we de eerste Cross Faction bijeenkomst gehad, waarbij spelers van beide teams konden kennismaken met elkaar. Het was bijzonder gezellig en inmiddels wordt de volgende bijeenkomst alweer gepland. Google heeft enthousiast alle medewerking toegezegd en alle aanwezigen kregen extra invites om weg te geven. We kunnen zelfs middels een Google+ Hangout Video Chat vragen stellen aan het ontwikkelteam van Niantic – de makers van Ingress!
  3. Samenwerking. Hoewel je Ingress prima alleen kunt spelen, kom je vast te zitten als je geen samenwerking met andere teamgenoten aangaat. Leuk dat Google door gebruik van bepaalde spelelementen de spelers dwingt tot samenwerking. Samen kom je verder.
  4. Hulpmiddelen. Augmented reality is high tech. Alles wat zich in het spel afspeelt, wordt prachtig grafisch weergegeven door je Android-apparaat. Toch zijn bepaalde spelelementen bewust low tech gehouden. Zo moet je fysiek bij elkaar in de buurt zijn om spel-items uit te wisselen. Je kunt geen dingen naar elkaar mailen, maar je moet ze neerleggen (droppen) zodat een teamgenoot ze kan oppakken. Er zijn veel aanvullende (en omstreden) hulpmiddelen om het spel effectiever te kunnen spelen. Zo bestaan er browserplugins, waarmee je de standaardfunctionaliteit van de Intel Map kunt uitbreiden. Ook zijn er apps waarmee je je informatie makkelijker kunt verzamelen. Het is leuk om te zien wat de voornamelijk technisch georiënteerde spelers zelf fabriceren. Ik heb nog nooit zoveel techneuten bij elkaar ontmoet! Ook kent Ingress een levendige Google+ Community. In tegenstelling tot bijvoorbeeld Twitter, vond ik het altijd een beetje lastig om mijn weg te vinden in Google+, maar door Ingress heb ik het beter leren kennen en gebruik ik Google+ inmiddels dagelijks. Ook de Party Chat mag natuurlijk niet ontbreken. Hiermee kun je Google Talk in groepsverband gebruiken om overleg te voeren met je teamgenoten en zelfs met je tegenstanders.
  5. Powerrr! Als je continu de GPS van je Android-apparaat gebruikt, dan is op de meeste telefoons je batterij binnen een uur leeg. Daarom gebruiken alle spelers een Power Bank, of externe batterij. Sommige batterijen laden op in het stopcontact en andere gebruiken zonne-energie. Ik parkeer mijn auto tegenwoordig op de zon, zodat de Kalhuohfummi achter mijn voorruit kan laden, terwijl ik werk.

Grappig. Als ik terugkijk op de afgelopen CeBIT, dan heb ik alle spelelementen van Ingress vertegenwoordigd gezien op de beurs. Van alle Android-apparaten tot de eindeloze Chinese Power Banks, mobiele telefoonhouders voor op je fiets, tablethouders voor in de auto en videocamera’s in zonnebrillen. Het wachten is nu nog op Google Glass, de (inmiddels ook omstreden) bril van Google die Ingress een impuls zal geven! Of wordt het andersom?

CeBIT 2013 – Dag 1

Jaarlijks rijd ik met de auto van Schagen naar Hannover voor de CeBIT – de grootste computerbeurs van Europa. Dat is een ritje van ongeveer vijf uur. Dit jaar gebruik ik voor het eerst de navigatie van Google op mijn HTC One X Android smartphone (met car dock). Die navigatie van Google werkt naadloos samen met Google Now, Google’s antwoord op Siri, de spraakgestuurde persoonlijke assistent van Apple (op iPhone en iPad).

Siri
Ondanks de coole filmpjes heeft Siri het nooit echt gehaald, voor mij. Jaren na de introductie verstaat Siri nog steeds geen Nederlands en zelfs met zwaar aangezet Amerikaans accent vind ik de resultaten teleurstellend. Het zal wel aan mijn uitspraak liggen. Siri
Een enkele keer lukt het om van Siri antwoord te krijgen op vragen over verre sportteams en dat is geinig, maar veel nuttigs heb ik er helaas nog niet in gevonden.

Google Now
Google verstaat prima Nederlands. Google Now leest je e-mail en presenteert instapkaarten voor vliegtrips. Ook leest Google Now je agenda en waarschuwt je als het tijd is om te vertrekken naar je volgende afspraak. Dat gaat een stapje verder dan een gewone herinnering.
Google Now

Ik geef een voorbeeld:
Als je een afspraak hebt in Amsterdam om 12:00, dan zette ik daarvoor normaal een uur reistijd Schagen-Amsterdam in mijn agenda, met een herinnering erop, zodat mijn telefoon piepte als het tijd was om te vertrekken.

Zet je het adres in je agenda-afspraak, dan leest Google dat en waarschuwt Google Now je zodra het tijd is om te vertrekken op basis van de verkeersdrukte van dat moment! Als Google dus ziet dat het druk is op de weg, dan zal Google Now je bijvoorbeeld 1,5 uur voor je afspraak een seinje geven dat je nu weg moet om op tijd te komen! Aan het einde van je werkdag bekijkt Google de verkeersdrukte en toont Google Now je keurig een schermpje met daarin de tekst “45 minuten naar Thuis”. Tsja. Het blijven natuurlijk Amerikanen 🙂

Navigatie
Direct vanuit Google Now kun je met 1 druk op de knop jezelf laten navigeren naar je afspraak. Om hoge datakosten te voorkomen heb ik mijn Androidtelefoon verboden in het buitenland gebruik te maken van mobiele data. Vanmorgen realiseerde ik mij dat mijn telefoon daarmee feitelijk “net zo stom is” als de ingebouwde navigatie in mijn auto, die na jaren van ontwikkeling nog steeds geen verbinding met internet heeft. De truc is natuurlijk dat mijn telefoon de route kan/mag/moet uitrekenen in mijn hotel, waar ik WiFi internet heb. Ik hoopte dat mijn telefoon de benodigde kaartinformatie vantevoren zou ophalen, zodat ik onderweg geen zwarte gaten in mijn route zou zien en dat ging gelukkig goed. Natuurlijk functioneert de navigatie van Google beter met internettoegang, omdat dan de actuele verkeersdrukte realtime kan worden verwerkt in je routeadvies. En als je je plotseling herinnert dat je nog boodschappen moet doen, druk je op de knop, zeg je “Albert Heijn” en Google begrijpt dat je een supermarkt in de buurt zoekt. Dat is prettig en dat lijkt iets heel eenvoudigs, maar blijkbaar is dat heel moeilijk. Het is Apple in ieder geval nog niet gelukt.

Google Glass
Google GlassLater dit jaar lanceert Google hun AR (Augmented Reality) bril, Project Glass. Google Now en de navigatie die je nu nog van een schermpje moet aflezen (met je kruin naar voren, terwijl je loopt), kun je dan door een speciale bril zien, die wel afkomstig lijkt uit een Terminator film. Waar we vroeger dachten dat de schermen op kantoor, de ramen in de auto, ons horloge en de TV slimmer zouden worden, blijkt dat dat allemaal niet hoeft als je een slimmere bril opzet. Ook het spel Ingress, dat nu nog in gesloten beta draait, krijgt daarmee een bloedstollende impuls. Google Glass gaat de wereld veranderen, mensen!

Innovatie
Dit jaar ga ik op zoek naar de WOW-factor – fantastische innovatieve technische oplossingen, waar bloed sneller van gaat stromen. Ik ga ernaar op zoek, maar eigenlijk verwacht ik dat dat nieuws mij vindt.