Hoe vaak zeg je niet bij het afscheidnemen: “Tot ziens!”, zonder je hierbij ooit af te vragen óf/wanneer je elkaar ooit weer terug zult zien?
Zo ontving ik een paar weken geleden een mailtje van Iben Trino-Molenkamp, met wie ik ben opgegroeid, maar die ik helaas jaren niet meer gezien had.
Hij had me via SkyPe gevonden en was zo op mijn web log terechtgekomen.
Vandaag hebben we elkaar na 18 jaar dan eindelijk weer ontmoet en het was fantastisch om elkaar weer te zien.
Iben is inmiddels getrouwd met Kristina, heeft zo’n beetje de hele wereld wel gezien en woont uiteindelijk in New York.
Hij ziet er goed uit en (ik weet het, het klinkt verschrikkelijk) hij is enorm gegroeid (zie foto)!
Helaas was-ie alleen en hebben we zijn vrouw (nog) niet kunnen ontmoeten, maar hij heeft ons uitgenodigd in New York en dat gaan we zeker een keertje doen.
Voor op de korte termijn gaan we ergens deze week (aankomend weekend bijvoorbeeld) samen naar de film.
Tsja. Zo tijdens het bijpraten over Het Leven, Liefde en Politiek bedenk ik me eens te meer hoe klein de wereld eigenlijk is… Mooi, hoor!