innovatie

CeBIT 2013 – Dag 1

Geschreven op door

Jaarlijks rijd ik met de auto van Schagen naar Hannover voor de CeBIT – de grootste computerbeurs van Europa. Dat is een ritje van ongeveer vijf uur. Dit jaar gebruik ik voor het eerst de navigatie van Google op mijn HTC One X Android smartphone (met car dock). Die navigatie van Google werkt naadloos samen met Google Now, Google’s antwoord op Siri, de spraakgestuurde persoonlijke assistent van Apple (op iPhone en iPad).

Siri
Ondanks de coole filmpjes heeft Siri het nooit echt gehaald, voor mij. Jaren na de introductie verstaat Siri nog steeds geen Nederlands en zelfs met zwaar aangezet Amerikaans accent vind ik de resultaten teleurstellend. Het zal wel aan mijn uitspraak liggen. Siri
Een enkele keer lukt het om van Siri antwoord te krijgen op vragen over verre sportteams en dat is geinig, maar veel nuttigs heb ik er helaas nog niet in gevonden.

Google Now
Google verstaat prima Nederlands. Google Now leest je e-mail en presenteert instapkaarten voor vliegtrips. Ook leest Google Now je agenda en waarschuwt je als het tijd is om te vertrekken naar je volgende afspraak. Dat gaat een stapje verder dan een gewone herinnering.
Google Now

Ik geef een voorbeeld:
Als je een afspraak hebt in Amsterdam om 12:00, dan zette ik daarvoor normaal een uur reistijd Schagen-Amsterdam in mijn agenda, met een herinnering erop, zodat mijn telefoon piepte als het tijd was om te vertrekken.

Zet je het adres in je agenda-afspraak, dan leest Google dat en waarschuwt Google Now je zodra het tijd is om te vertrekken op basis van de verkeersdrukte van dat moment! Als Google dus ziet dat het druk is op de weg, dan zal Google Now je bijvoorbeeld 1,5 uur voor je afspraak een seinje geven dat je nu weg moet om op tijd te komen! Aan het einde van je werkdag bekijkt Google de verkeersdrukte en toont Google Now je keurig een schermpje met daarin de tekst “45 minuten naar Thuis”. Tsja. Het blijven natuurlijk Amerikanen 🙂

Navigatie
Direct vanuit Google Now kun je met 1 druk op de knop jezelf laten navigeren naar je afspraak. Om hoge datakosten te voorkomen heb ik mijn Androidtelefoon verboden in het buitenland gebruik te maken van mobiele data. Vanmorgen realiseerde ik mij dat mijn telefoon daarmee feitelijk “net zo stom is” als de ingebouwde navigatie in mijn auto, die na jaren van ontwikkeling nog steeds geen verbinding met internet heeft. De truc is natuurlijk dat mijn telefoon de route kan/mag/moet uitrekenen in mijn hotel, waar ik WiFi internet heb. Ik hoopte dat mijn telefoon de benodigde kaartinformatie vantevoren zou ophalen, zodat ik onderweg geen zwarte gaten in mijn route zou zien en dat ging gelukkig goed. Natuurlijk functioneert de navigatie van Google beter met internettoegang, omdat dan de actuele verkeersdrukte realtime kan worden verwerkt in je routeadvies. En als je je plotseling herinnert dat je nog boodschappen moet doen, druk je op de knop, zeg je “Albert Heijn” en Google begrijpt dat je een supermarkt in de buurt zoekt. Dat is prettig en dat lijkt iets heel eenvoudigs, maar blijkbaar is dat heel moeilijk. Het is Apple in ieder geval nog niet gelukt.

Google Glass
Google GlassLater dit jaar lanceert Google hun AR (Augmented Reality) bril, Project Glass. Google Now en de navigatie die je nu nog van een schermpje moet aflezen (met je kruin naar voren, terwijl je loopt), kun je dan door een speciale bril zien, die wel afkomstig lijkt uit een Terminator film. Waar we vroeger dachten dat de schermen op kantoor, de ramen in de auto, ons horloge en de TV slimmer zouden worden, blijkt dat dat allemaal niet hoeft als je een slimmere bril opzet. Ook het spel Ingress, dat nu nog in gesloten beta draait, krijgt daarmee een bloedstollende impuls. Google Glass gaat de wereld veranderen, mensen!

Innovatie
Dit jaar ga ik op zoek naar de WOW-factor – fantastische innovatieve technische oplossingen, waar bloed sneller van gaat stromen. Ik ga ernaar op zoek, maar eigenlijk verwacht ik dat dat nieuws mij vindt.

Go, @nrcnext!

Geschreven op door

Toen ik hoorde dat nrc.next “het nieuws achter het nieuws” zou gaan brengen, was ik onmiddellijk om. Geen koppen als “Oorlog in Afghanistan” maar “Waaróm is er oorlog in Afghanistan?”, met tekst en uitleg. Lees verder →

Wat is #Bright (@BrightSite) van plan met @BrightTV en @BrightMagazine?

Geschreven op door

Ha, leuk! Een stukje schrijven over een Sigaar Uit Eigen Doos, of een Konijn Uit Eigen Hoge Hoed 😉

Toen ik het laatste Bright Magazine 28 (Juli 2009) doorbladerde, zag ik in het colofon de namen van medewerkers (Medewerkers Uitgelicht), e-mailadressen, verschillende websites, telefoonnummers, concernrelaties, ja, zelfs nog een faxnummer, maar nergens een Twitter-account! Dat vond ik vreemd. Het is 2009.

Ik ging op onderzoek uit. Ik weet al tijden dat Bright op Twitter @BrightSite heet en daarover heb ik me weleens verbaasd (de naam BrightSite verwijst naar een website, terwijl een innovatieve organisatie als Bright natuurlijk het potentieel heeft zich over veel meer media uit te spreiden dan enkel een website), maar de conclusie die ik trok was dat waarschijnlijk @Bright, wat natuurlijk de eerste keuze moet zijn geweest, al bestond. Ik heb dat voor de gelegenheid maar meteen geverifieerd en inderdaad. @Bright is in handen van iemand die onmiddellijk na het openen van zijn Twitter-account en het tweeten van zijn openingstweet op 7 maart 2007 een sabbatical heeft opgenomen. Waarschijnlijk zit-ie nu met een cocktail in zijn hand ergens op een eilandje, waarvan ik de naam niet kan uitspreken. Maar er is sindsdien niets (zichtbaars) meer met de account van @Bright gebeurd en dat is natuurlijk wel zonde…

Nieuwsgierig, eigenwijs en behulpzaam als ik ben, kon ik het niet nalaten om Bright hierover een tweet te sturen. Het mooie van Social Networking is dat je zo’n beetje alles aan elkaar kunt knopen (TV, print, web en wat er verder nog mag komen), dus was ik benieuwd waarom hoe het nou zat met Bright en Twitter. Ik vroeg me af of Twitter misschien de status “experimenteel” had bij Bright, zoals dat bij andere bedrijven wel gebeurt. Experimenteel is een soort onduidelijke status, die tussen “nog niet op Twitter” en “overtuigd op Twitter aanwezig” in hangt. Soms bestaat er wèl een account op Twitter, maar zijn er geen tweets en vraag je je dus meteen af of dat bedrijf wel werkelijk dat bedrijf is. Voorbeeld hiervan is @KPN.

Ik had bij voorkeur mijn melding aan Bright netjes stil en stiekem gedaan, zoals het hoort, alleen kun je op Twitter enkel iemand een Direct Message (privébericht) sturen, als diegene jou ook volgt (een follower van jou is) en zo’n relatie hebben Bright en ik niet. Er zat dus niets anders op dan het bericht de Twitterverse in te sturen (de wijde wereld) en dan maar af te wachten. E-mail had ook gekund, maar ik was bang dan in ergens onderin een bureaulade te verdwijnen, totdat het weer maandag was en het ging bovendien om Twitter, dus ik dacht: “Als ze Twitter werkelijk serieus nemen, dan kán dit bericht ze niet ontgaan”. Ik had gezien dat de Twitter-accounts @BrightTV, @BrightMag en @BrightMagazine nog vrij waren. Maar voor hoe lang nog? Ik schreef hierover keurig een vervolgtweet.

Kijk. Er zijn organisaties die wel zèggen geïnteresseerd te zijn in innovatie, terwijl daarvan in werkelijkheid niets terecht komt. Ik vond het leuk dat Bright nog voordat ik Twitterverse kon zeggen al had gereageerd! 🙂 De Twitter-accounts @BrightTV (mooi, hoor; al zeg ik het zelf!) en @BrightMagazine zijn nu in gebruik. Meteen voorzien van mooie logo’s en natuurlijk Protected, wat betekent dat de eigenaar eerst toestemming moet geven voordat je zijn tweets kunt zien. En ik vermoed dat er nog niet zoveel getweet is, maar de namen liggen in ieder geval vast. Door de accounts te Protecten kan niemand anders de namen gebruiken en hoeft Bright geen accounts zonder tweets te laten zien aan de Twitterverse; dat zou ook niet fraai zijn 🙂

Haha. Ik kan me voorstellen hoe dat gaat. Iemand ziet iets op Twitter en gaat dan bellen/mailen/smsen/faxen met iemand anders. De “telefoonpiramide” van 2009 treedt in werking en het bereikt uiteindelijk De Grote Baas. Vervolgens wordt er in het weekend iemand uit zijn bed gebeld: “Klopt het wat die Eenvoudige Boerenzoon uit Schagen schrijft? Het moet NU geregeld worden en eigenlijk had dat al zo moeten zijn. Waar betalen we jou eigenlijk voor?!?” 😉

Dat brengt mij meteen op het volgende: Moet er een krakerswet komen voor leegstaande Twitter-accounts? Vanwege de jarenlange woningnood in Nederland bestaat er (zolang de politiek het wil) een wet, die keurig beschrijft onder welke omstandigheden je een pand mag bezetten, als de eigenaar er geen duidelijke plannen mee heeft en het ondertussen maar leeg staat. Hoe lang vind jij dat een Twitter-account mag bestaan zonder dat deze werkelijk gebruikt wordt? Komen er straks Twitter-account kapers, die jouw naam vastleggen, zodat jij hem dan moet kopen voor veel geld, zoals dat eerder gebeurde (en nog steeds gebeurt) met domeinnamen? Moet Twitter de Protected accounts opheffen, zodat alles in de openbaarheid kan gebeuren?

#ThumbsUp Bright! Jullie zijn goed bezig en volgend jaar vraag ik wederom als verjaardagskado van ons kantoor een abonnement op jullie fantastische magazine 🙂