CeBIT 2009 – Dag 2

Vandaag zijn we in iets rustiger tempo opgestaan. We wisten dat we vóór 09:00 niet welkom waren, dus hebben we onze best gedaan om na 09:00 op de beurs aan te komen. Hoewel ik me had voorgenomen om vandaag te starten in Hal 2 (met o.a. virtualisatie), kwam toevallig zo uit, dat we in Hal 25 startten, waar Planet Reseller plaatsvond, een beurs binnen de beurs. Een deel van de hal was afgezet en pas na overhandiging van ons visitekaartje, het aanvinken van enkele hokjes en onze handtekening, kregen we een toegangskaartje. Wat denk je? Als je rondloopt op Planet Reseller, dan waan je je terug in de tijd. De tijd, dat de CeBIT nog drukbezocht was en dat de stands nog gezellig waren. De stands waren iets dichter op elkaar geplaatst dan in de andere hallen, maar de sfeer was als vanouds. Er waren gezellige dames om hapjes en drankjes te verzorgen, alles zag er piekfijn uit en zelfs de standhouders en de bezoekers zagen er 40% beter uit dan de rest van de beurs. Waarom is de rest van de CeBIT niet meer zoals Planet Reseller? Waarom moet er een hek om Planet Reseller heen? Waarom weert de CeBIT al die mensen niet, die er niets te zoeken hebben? Omdat de organisatie van de CeBIT T-Mobile producten voor consumenten laat aanprijzen. Omdat de organisatie van CeBIT Microsoft de Xbox 360 laat demonstreren aan tieners met puistjes. Op zich prima, maar doe dat niet op de CeBIT! Dàt mankeert er dus aan de CeBIT van 2009. En die van 2008 en paar voorgaande jaren… Ik heb gehoord dat de CeBIT volgend jaar wordt ingekort en Mireille hoopt dat de organisatie van CeBIT volgend jaar gewoon een paar hallen dichtgooit, zodat er geen halfgevulde hallen zullen zijn, zoals dit jaar. Ik hoop persoonlijk dat de CeBIT weer wordt zoals Planet Reseller. Meer contactmomenten voor bedrijven onderling en een enkele geïnteresseerde scholier of kind met ouder, ok. Maar de verhoudingen zijn nu gewoon verkeerd. Ok, terug naar de beurs. Na Planet Reseller hebben we o.a. gezien dat IBM nog springlevend is en dat ze een heel mooie manier gevonden hebben om ons, bezoekers, ervan te overtuigen dat we hun Cloud Computing technologie hard nodig hebben. Ik heb er twee korte filmpjes van gemaakt, waardoor je een indruk krijgt van dit visuele spektakel. Kijken, hoor! Ook hebben we bij een landenpaviljoen kennisgemaakt met een bedrijf uit Colombia, dat ikoontjes, de olie van het internet, verkoopt middels abonnementen, waarmee je voor een beperkte tijd onbeperkt kunt downloaden. Gisteren hebben we met Mireille nog druk gediscussieerd over de zin en onzin van landenpaviljoens, waarbij we onszelf de vraag stelden of landsgrenzen er werkelijk toe doen, als het om ICT gaat. Daarna hebben we de Microsoft-hal gezien en poeh, wat was het weer een machtsvertoon, zeg! Het was een evenement binnen een evenement en wat een publiek! We hebben van alles gezien: van Windows 7 tot Windows Automotive, Xbox 360 tot Windows Mobile; alles was er! Uiteindelijk hebben we ons weer naar het perscentrum begeven, waar we Mireille hebben opgewacht, om daarna een hapje te eten en ik ben weer terug in mijn hotelkamer, waar ik dit dagverslag schrijf. Het waren twee interessante dagen en morgenochtend, na het ontbijt, gaan we Mireille uit de binnenstand ophalen en rijden we weer terug naar onze Heimat. Welterusten en tot de volgende CeBIT… Misschien?

CeBIT 2009 – Dag 1

Het was een drukke eerste dag, vandaag. Het bezoekersaantal leek redelijk, hoewel ik de eindstand van de AEX nog niet gezien heb… Ik schrijf dit verhaal vanaf mijn hotelkamer, nadat de dag werkelijk is omgevlogen! Helaas kwam ik er ’s ochtends al vroeg achter dat ik geen BlackBerry-lader in mijn laptoptas had gestopt, zodat ik er na een paar uurtjes intensief foto’s maken, film schieten, commentaar erbij en weg per e-mail naar Hyves en Flickr achter kwam dat mijn batterij al behoorlijk begon leeg te raken… Met buikpijn slenterde ik rond, in de wetenschap dat ik nog veel meer interessante dingen zou tegenkomen, zonder dat ik in staat zou zijn hiervan live verslag uit te brengen. Toen kwam Marc met de oplossing en hebben we batterijen geruild. Zijn batterij was nog nagenoeg vol en daarmee heb ik het de rest van de dag gedaan. Bedankt, Marc! Hoe raakte mijn batterij dan zo snel leeg? We hebben o.a. gezien hoe een reclamefilmpje voor bijvoorbeeld een auto normaal vijf keer moet worden opgenomen, als de fabrikant de auto in vijf verschillende kleuren wil laten zien op zijn website. Met behulp van de software van Impossible Software is het mogelijk een film op te nemen zonder auto, waarna de auto met draadmodellen, aangeleverd door de fabrikant achteraf in de film wordt “geplakt”. De kleur van de auto, alsook de velgen zijn dan door de gebruiker interactief aan te geven, waarna deze automatisch realtime in de film veranderen! Kijken, die video op Flickr! Eenzelfde voorbeeld zagen we met een keuken, die aanvankelijk leeg wordt gefilmd. De gebruiker kan vervolgens interactief de kleur en de apparaten kiezen, waarna deze automatisch in de draaiende film live worden ingeplakt. Geweldig! Verder hebben we ook een applicatie gezien, die momenteel draait op de iPhone, maar waarvan later dit jaar ook een BlackBerry-versie uitkomt. Met deze applicatie kun je in teamverband sms’jes sturen naar je collega’s, maar je kunt je collega’s ook met foto in een groepsgesprek slepen, waarna je met z’n allen door elkaar kunt praten. Hartstikke mooi! Ook heb ik de nieuwe BlackBerry Storm, die momenteel exclusief door Vodafone wordt verkocht in Nederland, even in mijn hand gehouden en getest. Niet doen! Het aanraakscherm werkt slordig en traag, om over het model van het toestel maar te zwijgen. Het ligt niet lekker in de hand. Pluspuntje: Het scherm draait sneller dan een iPhone, als je het toestel kantelt. Maar dat lijkt mij niet belangrijker dan de minpunten… Hoogtepunt van de dag was ons bezoek aan de stand van Tobit. Tobit maakte ooit Tobit FaxWare voor Novell NetWare, waarmee je faxen kon verzenden en ontvangen via je server. Dat product hebben ze uitgebouwd tot David, waarmee je vanaf je werkplek e-mail kunt verzenden/ontvangen, sms via de server kunt versturen/ontvangen en natuurlijk faxen! Het is een volwassen alternatief geworden voor Microsoft Exchange en Microsoft Outlook, het is met één simpele handeling van Duits om te schakelen naar Nederlands en we hebben bovendien bij een partner van Tobit nog een fantastisch mooie Fax-over-IP-oplossing gezien, die het keurig doet op een gevirtualiseerde server. Dit alles kost een scheet en drie knikkers. Geweldig! Daar gaan we meer van horen! Na de beurs hebben we in de persruimte even met Mireille bijgepraat en zijn we de stad in gegaan om met z’n drietjes iets te eten en om onze ervaringen uit te wisselen. Onze conclusie: De beurs lijkt jaar na jaar wel slechter bezocht te worden en we zijn het niet eens met het beleid dat de organisatie van CeBIT voert. Hun doelgroep is onduidelijk (de stand van T-Mobile was veel te groot voor de hal en T-Mobile richtte zich enkel op consumenten, die -voor zover ons bekend- niet de primaire doelgroep vormen voor de CeBIT) en volgend jaar hebben ze de duur van de CeBIT ingekort. Hopelijk blijft er nog iets over om de volgende keer naartoe te gaan. Bovendien vinden we dat de eindeloos lange rijen bankbiljet-tel-apparaten wel weg mogen (wie heeft er überhaupt nog geld te tellen, vandaag de dag?) en misschien kunnen ze beter hallen sluiten, dan ze met één of twee stands open te laten. De Groene Eco-hal was echt een aanfluiting. Conclusie: Energiebesparing en milieu spelen totaal geen rol en er is geen geld en ook geen aandacht voor. Wil je het milieu ontlasten? Gebruik dan helemaal geen computer 🙂 De Groene Eco-hal had zoveel beter neergezet kunnen worden, maar dat hebben ze niet gedaan. Gemiste kans. Ons advies: Doe het goed, of laat het maar zitten. Vanavond ga ik lekker op tijd naar bed en morgen gezond weer op! Welterusten!