Visa Hickup (2)

Het is gelukt! Gaan we tóch nog met z’n tweetjes naar Christchurch, i.p.v. Dae alleen.
Ik vermoed dat het een foutje De Stewardess Van De Gouden Eikel was.
Ondertussen had ik namelijk al naar Den Haag gebeld en daar zei een heel vriendelijke dame mij dat het correct per fax aan Nieuw-Zeeland was doorgegeven (in september al), maar dat ze voor de zekerheid een brand-email (bestaat dat woord eigenlijk al? brandfax bestaat wel) naar NZ zou sturen.

Het kan natuurlijk zijn dat na de brand-email de grondcrew op Schiphol gebeld heeft met Nieuw-Zeeland, zoals De Stewardess Van De Gouden Eikel voorspelde, maar het maakt nu niets meer uit. Natalia heeft haar instapkaart voor Singapore-Christchurch en we zitten op een bankje te wachten totdat we aan boord mogen.

Pffff! Leve de koude oorlog…
Oja: Had ik al verteld van de vele babies die met ons meereizen? Natalia grapte al dat, tegen de tijd dat we in Christchurch zijn, we a l l e s over babies weten! 😉
Ik zal kijken of ik aan boord een MP3 kan bakken van de babies…