Vandaag was heel Korea vrij, omdat het Kinderdag was.

Eerst hebben we allemaal heerlijk uitgeslapen en daarna hebben we met z’n allen lekker ontbeten. Daarna heeft Sergey mijn Koreaanse vader gebeld om te kijken of we tot een planning van de komende week konden komen. Toen Sergey ophing, vertelde hij dat mijn Koreaanse vader zei dat we hem niet konden ontmoeten, omdat er geen vliegtickets meer waren! Diplomatiek voegde Sergey eraan toe, dat hij online had gezocht naar tickets van Cheju (het eiland waar mijn Koreaanse vader woont) naar Seoul en dat er genoeg vluchten waren.

Ik schrok van het schijnbaar eenvoudige excuus waarmee mijn Koreaanse vader onze ontmoeting wilde wegwuiven en ik dacht na.
“Als je hem nou eens terugbelt en hem vertelt dat je goed nieuws hebt en dat je tickets hebt gevonden?” vroeg ik Sergey. Als hij niet naar ons toe wilde komen, dan wilde ik wel naar hem toe, maar ontmoeten zou ik hem. Daarvoor was ik tenslotte naar Korea gekomen! Ik was niet van plan me zo eenvoudig met een kluitje in het riet te laten sturen.

Toen Sergey hem aan de telefoon had, fluisterde ik: “Als het om geld gaat, dan betalen wij zijn ticket, maar we zullen hem ontmoeten”. Dat bleek niet nodig, want Sergey vertelde achteraf dat er in het weekend geen tickets waren vanwege de vakantie en mijn broer Kuk had mijn Koreaanse vader verteld dat we een druk reisschema hadden met allerlei afspraken. Hij (mijn Koreaanse vader) wilde zich niet opdringen en ons schema verstoren. Toen Sergey hem had uitgelegd dat onze Koreareis als hoofddoel had om hem te ontmoeten, bleek het opeens wel mogelijk en toen Sergey ophing, hadden we een afspraak voor aanstaande donderdag 8 mei 2008 om 12:00 op Kimpo International Airport!

Hoera! Goed gedaan, Sergey! Er viel een last van mij af. Dat was tenminste geregeld. Nu maar hopen dat-ie komt…

Het schema voor deze week ziet er als volgt uit:
Maandag: Kinderdag, waarover straks meer.
Dinsdag werkt Sergey en trekken Kees en ik er samen op uit.
Woensdag gaan we shoppen met Park.
Donderdag ontmoeten we mijn Koreaanse vader!
Vrijdag gaan we op stap met Jae. We wilden eerst woensdag en donderdag met Jae naar Sorak Mountain gaan, maar de ontmoeting met mijn Koreaanse vader gaat natuurlijk voor.
Zaterdag en zondag hadden we vrijgehouden voor de ontmoeting met mijn vader of een ontmoeting met Tante Glimlach.
Maandag vertrekken we alweer om 11:25 naar Hong Kong.

Goed. Volgende punt op de agenda: Kinderdag.
Jae vertelt ons dat zijn zus een tweeling heeft, twee zoontjes van 4 jaar. We gaan ze ophalen, omdat het kinderdag is en we nemen ze mee uit eten. In het restaurant voegt ook Hung (een vriend van Sergey) zich bij ons. Het was wederom een heerlijk diner!

Daarna nemen we de jongetjes (hun Westerse doopnamen zijn Patrick en Daniel; ik zal je hun Koreaanse namen besparen) mee naar een groot warenhuis, waar we een winkelwagen vol Lego kopen en uiteindelijk brengen we de tweeling weer naar huis.

Toen zijn we naar een restaurant gereden dat “A walk in the clouds” heet, vanwaar je een prachtig uitzicht hebt over de stad Seoul. Het was er een beetje fris en we zijn niet zo lang gebleven.

Uiteindelijk waren we om 01:15 pas weer thuis. Ik bedenk me dat wij in Nederland in dit soort gevallen toch wel rond een uur of 22:00 thuis willen zijn, maar hier is het anders. Gek genoeg zijn we niet doodmoe van dit soort tripjes en als we tussendoor moe zijn, slapen we gewoon in de auto.

Het was wederom weer een enerverende dag. Ik ben benieuwd waar Kees en ik morgen belanden, als we er samen op uit trekken. Als je ooit in Korea komt, leer dan het volgende zinnetje goed uit je hoofd: “Yeo-nun Han-Kuk-mal mod-ham-ni-da“, wat “Ik spreek geen Koreaans” betekent. Kees, de broer van Guus Hiddink, zal deze woorden niet nodig hebben, maar ik wel. De Koreanen begrijpen niet dat ik geen Koreaans spreek; ik ben toch een Koreaan??? Dat ik vervolgens in vloeiend Koreaans zeg, dat ik geen Koreaans spreek maakt het natuurlijk niet makkelijker of aannemelijker, maar dan heb ik het ze in ieder geval maar verteld 🙂

We zullen zien. Welterusten, Nederland! Ik spring nog even onder de douche en daarna onder de Koreaanse wol. Morgen probeert Sergey nog een afspraak te maken met Tante Glimlach.