Ik sta vandaag rustig op en zoek uit wat ik wil gaan doen. Vanavond zijn we uitgenodigd bij de familie van Liwon. Ze wonen in Seoul, dus probeer ik een beetje in de buurt te blijven. Sergey neemt mijn diplomatieke geschenken mee, dus kan mijn rugzak lekker leeg blijven. Op de heenreis, dan 🙂
Google leidt me met al mijn reisplannen naar bus 9000, maar ik reis liever met de metro, dus wandel ik in de zon naar Ori Station.

Het grote gebouw dat ik gisteren ook al zag bij Ori blijkt een supermarkt. Een super-supermarkt! Ik besluit even naar binnen te gaan. Wat is hier veel te zien, zeg! Het houdt maar niet op. Gisteren was het een en al luxe in The Hyundai. Deze supermarkt heeft alle dagelijkse boodschappen, hoewel daar ook pareltjes (vandaag niet letterlijk) tussen zitten. Er is een vismarkt, waar ik mijn ogen uit kijk. Alle verse dingen worden verkocht door mensen die hun eigen business lijken te hebben binnen de supermarkt. Ik zoek oesters. Misschien kan ik er een paar kopen om te eten.

Verse oesters in plastic.

Ze hebben hier Abalone (Haliotis, of Zeeoor), een soort schelpdier, dat tussen oester en mossel in zit. Ik durf er niet aan. Ze zitten per drie/vier verpakt en de dames wrijven over het cellofaan om te laten zien dat ze nog leven/bewegen. Wat is alles hier vers en echt!

Er staan aquariums met enorme vissen erin, inktvissen en overal waar je maar kijkt zie je alles bewegen.

Deze supermarkt heeft ook een sushi-kermis! Ze noemen het zelf sushi-trein, maar met alle gekleurde bordjes die de lopende band op en af dansen, lijkt het meer op een kermis. Het geluid van de supermarkt draagt ook bij aan de kermissfeer. In het midden staat een chef die al snel ontdekt dat ik niet begrijp wat hij zegt. Ik ga zitten en voel de keuzestress al opkomen. De bordjes dansen letterlijk voor mijn neus, dus wijs ik naar een menu. Voor de vorm brabbel ik er nog iets bij in het Engels. Het gaat goed. Binnen vijf minuten heeft de chef mijn menu vers bereid en geniet ik van een heerlijke lunch een kwart van de prijs bij de Lotte Department Store. Ik weet zeker dat dit bij Albert Heijn een enorm succes zou worden!

Dan ga ik op doorreis naar Gangnam. Op het station sta ik oog in oog met een soort Transformer. Nieuwsgierig als ik ben, loop ik nietsvermoedend The Gundam Base binnen. Hier moet ik een keertje met Jae heen!

Als ik binnenloop, springen alle uniformen onmiddellijk in de houding!

De ervaren doet-het-zelvert bouwt natuurlijk zelf!

Even later loop ik een Burger King binnen voor een Koreaanse Bulgogi-burger. “Bent u getrouwd?“, vraagt het meisje achter de balie. “Nee, hoezo?“, antwoord ik. Ik krijg mijn burger mee. Hij kost 1.000 won – iets minder dan EUR 0,85

Onderweg in de metro zie ik opeens videoreclame verschijnen door de ramen. Ik denk dat het geprojecteerd wordt in de tunnel van de metro. Ziet er cool uit, maar wel een beetje druk. Het trekt in ieder geval wel mijn aandacht. Natuurlijk ben ik te laat met mijn camera, maar gelukkig heeft iemand anders het al eerder gefilmd:

Tot slot het appeltaartproject. Gisteren tijdens een potje Koreaanse Risk, trok ik de kanskaart “Bak een Hollandse appeltaart met uitsluitend Koreaanse ingrediënten“. Ik ga op de terugweg naar huis langs een Koreaanse supermarkt en haal voor ongeveer EUR 30 mijn ingrediënten. Dit wordt de duurste appeltaart die ik ooit gebakken heb! Met EUR 15 aan appels, EUR 7 voor een pakje boter en bijna EUR 5 voor wat kaneelpoeder ligt de lat behoorlijk hoog. Ik heb geen kaneelsuiker kunnen vinden en de Koreaanse appels zijn keizoet! Zure appels hebben ze hier niet.

Slagroom hadden ze niet op de afdeling “Daily”, wat natuurlijk “Dairy” moet zijn. De afdeling Marketing heeft er nog een draai aan gegeven met “everyday Fresh day” en daarin een verwijzing naar het woord “daily”. Goed geprobeerd, jongens!

Eigenlijk had ik mijn taart voor Liwons familie willen bakken, maar zus Jinhee heeft afgebeld. Ze is zwanger en voelt zich misselijk. We zijn dus genoodzaakt mijn appeltaart zelf weg te werken.

Terwijl mijn taart in de oven staat, kookt Sergey Kimchi Jjigae met tonijn in plaats van varkensvlees.

Het weekend is begonnen en morgen zitten er alweer tien dagen op! Mijn datasimkaart verloopt dan, dus moet ik op zoek naar nieuw internet. Ik ga ook even kijken of ik met eigen DNS-instellingen de Koreaanse internetcensuur kan omzeilen. Welterusten!