Korea 2017 – Dag 12

Vandaag ga ik in mijn eentje op jacht naar kadootjes. Wat is er toch veel te zien in dit land! Het zit er alweer bijna op. Mijn zoektocht begint bij de rijstkoker voor de nieuwe keuken van Han. Bij de Home Plus ontdek ik dat ik geen muntje heb voor een winkelwagentje. Er gaat 100 won in – nog geen eurodubbeltje. Helaas doet mijn sleutelhanger van Albert Heijn het hier niet. Gelukkig is de customer service erg behulpzaam en heb ik een paar tellen later mijn eigen Koreaanse winkelwagen!

Alles is hier groot en veel. Ik wandel door een hele straat zeewier. Wat een keuze!

Er is ook een koopjeshoek met producten voor 1.000 won (minder dan EUR 0,85), maar zo makkelijk kom ik er niet vanaf!

Alle Koreaanse auto’s rijden met schuimrubber op de deuren. Dat ziet er raar uit als je het nog nooit eerder hebt gezien, maar als je in een geparkeerde auto de deur opendoet, blijken ze bijzonder praktisch! Voor minder dan EUR 5 koop je je eigen set.

Ook zie ik een soort handschoenen en kousen om je handen en armen te beschermen tegen UV-straling tijdens het hardlopen of fietsen. Die zal ik thuis niet zo hard nodig hebben, gok ik 🙂

Na het WC-papier met de mysterieuze naam “Secret Aroma” (de mensen die mij al iets beter kennen, wisten het allang) en de eindeloze straten vol sojasaus, kom ik aan bij het unisexondergoed van de Koreaanse ANWB.

Ik ga nog niet direct tot aankoop over en besluit er nog even over na te denken 😉

Dan valt mijn oog op de behoorlijk expliciete worstenreclame. Korea doet zeker niet lullig over reclame in de supermarkt.

Deze opbergzakken heb ik wel eens eerder gezien. Je kunt er bijvoorbeeld kleding in opbergen en de zakken daarna vacuüm zuigen met je stofzuiger. Handig, maar niet typisch Koreaanse kadootjes waarnaar ik op zoek ben.

Overal kun je prachtige sjaals vinden in alle kleuren, maten en materialen.

Na al dat koopgeweld is het tijd om even iets te eten. Ze hebben hier loeihete stene kommen, met daarin rijst, groente en van alles. Door de hete kom wordt de buitenste rijst knapperig, zoals nasi. Je kunt de rijst horen knetteren!

Het loopt alweer tegen de avond en drop mijn boodschappen thuis en wandel naar de metro, op weg naar het laatste avondmaal.

Die Koreaanse dames hebben allemaal van die fantastische lichamen, omdat ze de hele dag bier en Soju drinken!

In de lift zie ik een maximum van 900 kg, ofwel 13 bier-en-soju-drinkende-ranke-Aziatische-lichamen van een krappe 70 kg elk. Zouden we het daarmee in Nederland redden?

We sluiten de dag af bij een traditioneel Koreaans restaurant, waar je plaatsneemt aan een lege tafel. Vervolgens wordt er een kant-en-klaar tafelblad overheen geschoven, met daarop alle hapjes en drankjes. Als je klaar bent met eten, schuiven ze in een keer het blad van je tafel en is alles opgeruimd! Je snapt het al: om slank te blijven met al dat lekkers serveren ze er bier en Soju bij. Proost!