Korea 2015 – Dag 5

Na een langzame start heeft Sergey mijn broer gebeld om onze komst aan te kondigen en zijn we om 13:15 vertrokken. Het is 400 km van Bundang naar Yangsan. Ik gok dat we er met vier uur rijden wel moeten zijn, maar dat valt vies tegen! Onderweg stoppen we bij Chilgok om te lunchen. Buiten serveren ze rijstcake in allerlei soorten en smaken. Daarvan raak je wel verzadigd, maar niet voor lang. Het valt met op dat ze in Korea de voedingswaarde vermelden bij de snacks. We besluiten binnen te lunchen en doen ons tegoed aan een tafel vol heerlijks. We zijn voedselnomaden en trekken van maaltijd naar maaltijd.

Na heel wat verkeersopstoppingen, bergen en dalen komen we aan in Yangsan. Ik volg Jae’s advies om geen geld te geven, maar een kadootje. We rijden langs de LG BestShop om een kado voor Won-seok te kopen. Zijn zusje is nog jong en ik besluit haar wel wat geld te geven.

Uiteindelijk komen we om 20:00 aan. Kuk staat ons buiten op te wachten, nadat hij ons eerder al belde om te checken of we niet zijn verongelukt. Nee, hoor, we zijn alleen iets later dan gepland 🙂

Wat is Won-seok gegroeid! De laatste keer dat ik hem zag, was hij nog een klein mannetje. Nu is hij 1 meter 82, meldt hij trots in goed Engels!

De kado’s zijn een schot in de roos. Won-seok is dol op elektronica en schreeuwt na het uitpakken van zijn LG Android tablet enthousiast dat hij die netjes ingepakt laat en straks rustig gaat opladen!!! Zijn zusje is dol op geld. Vol bewondering wappert ze het zichtbaar rond, waarna ze het opbergt in haar Witte Envelop, die gevuld is met nog veel meer geld!

Het boek met prachtige foto’s van Nederland ben ik in alle hectiek vergeten mee te nemen. Ik beloof het ze na te sturen per post.

Na wat koetjes en kalfjes dineren we gezamenlijk op de grond aan een lage tafel. De TV gaat hier gelukkig uit tijdens het eten. Hyon-ju (Kuks vrouw) heeft een heerlijke maaltijd bereid! Ik ben blij dat we vanavond geen restaurant gereserveerd hebben.

Het is raar. Ik heb ze zeven jaar niet gezien en we hebben elkaar niet zo heel veel te vertellen. Het meeste contact heb ik met Won-seok, die net als alle Koreanen veel theoretische kennis van Engels heeft, maar helaas geen conversatieles op school krijgt. We begrijpen elkaar gelukkig goed. Sergey onderhoudt het contact met Kuk en Hyon-ju.

Daarna bel ik Nederland met mijn iPad. Ze zijn erg onder de indruk van Facetime. De Koreanen zijn allemaal erg trouw aan de Koreaanse merken (Samsung, LG) en daarom hebben ze Android en geen iOS. Ik leg uit hoe Facetime werkt en vertel dat je met Google Hangouts hetzelfde kunt doen als Facetime (in groepsverband zelfs, in tegenstelling tot Facetime). Ik help Won-seok en zijn vader op Google Hangouts en we testen de videoconferencing. “Is het gratis?”, vragen ze vol ongeloof. Ik bevestig. Ze vinden het geweldig!

Won-seok vraagt of ik hem wil helpen als hij naar Europa komt. Dat zal via een uitwisselingsprogramma van zijn school gaan (University of Foreign Studies) of gewoon privé, als backpacker.

Het is alweer 22:30 en tijd om te vertrekken. De tijd is omgevlogen en we hebben nog een lange reis voor de boeg. Een overnachting in een hotel is er niet bij, want Jae moet morgen vroeg op om Russische patiënten van het vliegveld op te halen en Sergey en ik moeten met de Kumsa shoppen.

We jakkeren door de donkere Koreaanse regenachtige nacht en zijn pas om 03:00 thuis.

Welterusten, allemaal! Het was een enerverende dag.

Korea 2015 – Dag 4

Na het avontuur van vannacht is Jae’s zus vanmorgen bij ons blijven slapen – we lagen er pas om 07:00 in! Om 12:30 worden we wakker – dat is iets later dan gepland. We brengen Jae’s zus naar huis. Onderweg naar Seoul zien we onder andere Lotte Tower, die maar liefst 123 verdiepingen hoog is! Vanuit de auto zie ik prachtige vergezichten, rivieren en heerlijke afdalingen de stadskern in. Ik realiseer me hoe plat Nederland is.

Eenmaal aangekomen maken we de feesttafel klaar voor het eren van de voorouders. Omdat de voorouders (ook de mijne!) het fijn vinden als ook ik meedoe aan de ceremonie, doe ik ook mee aan de buigingen. We buigen op onze knieën voor onze voorouders en de tweelingen buigen voor hun ouders en voor ons. Iedereen buigt voor elkaar.

Daarna gaan we aan tafel. Het eten is heerlijk en, in tegenstelling tot gisternacht, drinken we vandaag Jeong Jong, Koreaanse rijstwijn.

Sergey wordt nog even naar het ziekenhuis geroepen en ondertussen wandelt Jae een rondje met Gonhee. Doctor Kim heeft een prachtig kantoor! Daarna hebben we een afspraak met de Kumwa in haar verblijf in Bundang, om de hoek bij Sergey en Jae. Ze heeft een prachtig appartement in een supersjieke flat! Het is smaakvol ingericht met traditionele en moderne elementen. Ook Jae’s zus en haar man komen langs. Het wordt allemaal wat later dan gepland en tussen 22:00 en 23:00 móet ik echt even een schoonheidsslaapje doen! Daarna vertrekken Jae’s zus en haar man en gaan wij avondeten. De zoon en dochter van de Kumwa zijn inmiddels ook gearriveerd.

Het is wederom een fantastische maaltijd en we zijn pas om 01:30 thuis. Dan smeden we ons plan voor morgen. We proberen morgen bij mijn broer langs te gaan in Yangsan. Vliegen duurt slechts 55 minuten, maar het duurt vanuit Bundang een uur om op Gimpo Airport te komen en daarna duurt het een uur om vanaf het vliegveld in Busan in Yangsan te komen. Er zijn helaas geen beschikbare vluchten meer en al met al kunnen we net zo goed met de auto gaan. Het is ongeveer vier uur rijden. Morgen rond tien uur bellen we naar Yangsan en proberen we onze ontmoeting te bezegelen.

Sergey gaat slapen en Jae en ik stellen nog even de Spotify Gay Top 2015 samen voor in de auto, morgen. Het is een Public Collaborative Playlist, dus als je nog foute muziek hebt, kun je die in onze auto kwijt 🙂 Ondertussen is het alweer bijna 04:00 (iets later dan gepland) en zit mijn verslag erop. Het is tijd om te slapen. Welterusten!

Korea 2015 – Dag 3

We zijn op visite bij de zus van Jae. Eerder vanmiddag hebben we boodschappen gedaan en op dit moment wordt de traditionele maaltijd voor onze voorouders bereid. Morgenochtend pas gaan we de tafel klaarmaken. De idee is dat alle (ook de mijne) voorouders aanschuiven, waarna we de maaltijd nuttigen. Koreanen steken geen vuurwerk af tijdens oud/nieuw. Dat lijkt me bijzonder! De maaltijd wordt op een soort gourmetplaat op de grond bereid.

Omdat we deze maaltijd pas morgen gaan nuttigen, hebben we vanavond Chinees besteld. Het eten wordt in plastic kommen gebracht. Na afloop zetten we de lege kommen bij de voordeur. Deze worden weer opgehaald door de bezorgdienst. Het eten is heerlijk, maar de dames (Jae’s moeder en zus) eten niet mee. Ze houden niet van Chinees, hoor ik. Met zes mannen aan tafel is het druk. Ik ben bang dat de afwezigheid van de dames een soort hiërarchisch ding is, maar na verloop van tijd schuift de zus van Jae toch aan. Gelukkig lust ze ook best wat Chinees. Jae’s moeder gaat in haar eentje aan tafel als we allemaal uitgegeten zijn. Ze eet een soort rijstepap met rozijnen, terwijl ze TV kijkt. De Koreanen leven met de TV de hele dag aan – ook tijdens het eten. Als toetje drinken we heerlijke thee en daarna traditionele kaneelthee.

Jae’s zus woont in een flat, samen met haar man, de tweeling en haar moeder. In Korea is het heel normaal dat de oudste van het gezin de ouders in huis neemt als ze zorg nodig hebben. Jae’s vader leeft niet meer.

Het valt me op dat Jae’s moeder heel fit is! Ze is 72 en ze hulpelt door het appartement als een jonge gazelle. Ze maakt met iedereen een praatje, terwijl ze alles goed in de gaten houdt. “Heeft Dae nog wel genoeg thee? Is het niet te koud voor hem?”

De Koreanen zijn dol op apparaten en iedereen, jong en oud, heeft een smartphone. Tijdens deze paar dagen heb ik een massagejas gezien, waarmee je nek, schouders en rug worden gemasseerd, natuurlijk de pratende verwarmde toiletbril/bidet, voetmassage-apparaat en vandaag vond ik, al speurend door de flat, een vaatdroogapparaat en een verscheidenheid aan rijstkokers. De Koreanen hebben geen normale sloten op de deuren met sleutels, maar ze gebruiken allemaal een digitaal cijferslot, dat natuurlijk kan praten! Achter iedere voorruit is een “blackbox” gemonteerd, die permanent camarabeelden (voor- en achterzijde) maakt rondom de auto. “Als je een keer bewijs van een verkeersongeluk nodig hebt”, zegt Sergey.

Overal vragen ze naar mijn stapel telefoons (momenteel vier stuks). Ik voorspel dat ook zij de komende jaren meer apparaten zullen verzamelen, maar ze geloven er niets van.

De hele avond staat in het teken van eten en koken. Ondertussen is het halftien ’s avonds. Ik ben benieuwd of we vanavond nog naar huis gaan. We hebben gisteravond de mogelijkheid van een hotel in de buurt besproken. Gunhee mag eigenlijk niet mee een hotel in, maar Sergey en Jae hebben hem vaker in een een boodschappentas meegesmokkeld. We zullen zien!

De avond is nog jong en we nemen Jae’s zus mee naar de Kumwa, de “sjamaan”, die hier in Korea Mudang heet. Ik weet nog niet dat we hier de hele nacht Lunar New Year zullen vieren en dat we allerlei rituelen beleven. We worden warm ontvangen in een afgelegen oord. De plaats voelt heel prettig en de mensen zijn bijzonder vriendelijk. Overal steken we lichtjes aan. Binnen, buiten, op het dak. Daarna zetten we eten klaar voor de voorouders (ancestors). De Kumwa brengt zichzelf in trance, terwijl de goden ons via haar vertellen waar we het komende jaar rekening mee moeten houden. Na afloop eten we gezamenlijk het eten op. Het was een bijzondere beleving en we komen hier zeker terug. Bedankt!

Korea 2015 – Dag 2

Vandaag lekker uitgeslapen en begonnen met een traditioneel Koreaans ontbijt, klaargemaakt door Sergey. Daarna hebben Gunhee, Sergey en ik een stevige wandeling gemaakt en zijn Sergey en ik met de auto naar Jeongja gereden, de hipste wijk van Bundang, waar we een heerlijke kimbab-lunch hebben gehad! Onderweg zijn we gestopt bij Paris Croissant om brood te kopen. Voor net iets minder dan tien euro heeft Sergey twee broden gekocht, die zowaar naar echt brood smaakten! Een van de twee was door de rozijnen toch nog een beetje zoet, maar het scheelt qua smaak maar heel weinig met Nederland! Het gaat de goede kant op met Korea, qua brood, hoewel ik heel blij was met ons traditionele Koreaanse ontbijt.

Vervolgens zijn we met Jae naar de markt in Dongdaemun gereden en werden we uitgenodigd bij een vriend, waar we heerlijk hebben gegeten. Laat terug naar huis en de planning voor de komende dagen doorgenomen.

Morgenochtend gaan we terug naar de markt in Dongdaemun en daarna boodschappen doen voor de viering van Koreaans oud/nieuw. We gaan koken bij Jae’s zus (die leerling-sjamaan is), waar we in een soort van tempel (?) ook de traditionele maaltijd ter ere van de voorouders zullen nuttigen. In Korea vieren ze nieuwjaar pas de volgende ochtend, tijdens de traditionele maaltijd met de familie. We zijn bij Jae’s zus, man en tweeling uitgenodigd voor nieuwjaar. Het zal mij benieuwen!